Eerste werkweek

Na al die maanden thuis ben ik nu dan toch weer aan het werk. Het scheelt enorm dat ik Shane al een aantal keer bij mijn moeder had gebracht waardoor ik maandag redelijk makkelijk naar mijn werk ging.

Toen ik hem kwam halen had hij amper tijd, want hij was net bezig om zijn armen door de ringen van de babygym te steken. Een uiterst moeilijk klusje voor zo'n klein ventje en daar had hij dan ook al zijn aandacht voor nodig. Heerlijk om te zien dat hij het zo naar zijn zin heeft bij oma. Dat geeft me een gerust gevoel.

Vandaag was het wat moeilijker om hem weg te brengen. Ik heb slecht geslapen en hij was zo heerlijk wakker en vrolijk. Ik wil eigenlijk gewoon niets van hem missen, maar goed. Nu eenmaal op mijn werk gaat het wel. Ik zit af te tellen totdat ik naar huis kan. Morgen nog een halve dag en dan lekker weekend. Dan kan ik weer genieten van mijn beide mannen.